Vrijdagavond, thema-avond!

Zoals afgesproken worden de feestjes op vrijdagavond gepland, wanneer de schoolweek voorbij is en er dus niet meteen lesvoorbereidingen moeten gemaakt worden. Thema voor deze week? Valentijn uiteraard! Vier van de zes personen hier in huis hebben thuis een lief zitten dat gemist wordt én Valentijn blijkt een hele gebeurtenis te zijn hier in Ghana, dus we konden niet achterblijven.

De jongens hadden het er echter al van gepakt op donderdag en zaten dus met een klein katerke, wat resulteerde in een magere opkomst. Uiteindelijk zijn we dan maar gewoon gaan dansen in de Aku Sika Bar, waar we ettelijke caloriën hebben verbrand op de dansvloer. Ook de Ghanezen leken het er opnieuw wat te heet van te krijgen, dus zijn we uiteindelijk moe maar voldaan weer naar huis gekeerd met Oswald en Brecht (jaja, toch nog afgekomen) als escort.

Dat we niet alleen moesten stappen was iets waar ik wel redelijk hard op stond, omdat ik mijn eerste negatieve ervaring met de mensen hier heb gehad, en dan met 1 taxichauffeur in het bijzonder... Tegen een uur of 6 moest ik de taxi even alleen nemen van aan de rand van het dorpje naar onze campus (letterlijk 300m). Omdat het hier op dat moment al donker was en er geen tweede helm was voor op de moto, leek me dat de veiligste en verantwoordelijkste optie. Ja, als ik het had geweten was ik gewoon zonder helm even meegereden. Ik was amper ingestapt of de chauffeur was al bezig over mijn lovely voice, hoe hij van white girls hield, hoe hij mijn vriend wilde zijn, hoe we moesten trouwen, hoe hij niet wilde dat ik uitstapte voor ik iets meer over mezelf had verteld, enzovoort. Hij kwam ook steeds dichter, zat bijna met zijn neus in mijn handtas toen ik geld pakte en had zijn arm op mijn stoel. Wanneer ik nogal kort twee cedi in zijn handen duwde, weigerde hij wisselgeld te geven. Ik hield voet bij stuk dat hij mij nog 1,5 cedi terugmoest, maar daar ging hij niet mee akkoord. Ik moest zijn vriendin worden en dat wilde ik ook niet. Uiteindelijk heb ik 1 cedi teruggekregen en ben ik uitgestapt omdat ik mij echt niet meer op mijn gemak voelde. Die 50 cent had ik er wel voorover om van die kerel vanaf te zijn...

Uiteraard zijn er geen ongelukken gebeurd en is dit niet het einde van de wereld, maar ik pak toch niet meer al te snel de taxi alleen. Er wordt meteen van geprofiteerd dat je in een zwakkere positie zit omdat je niet van hier bent, omdat ze je kunnen wijs maken wat ze willen én je dan nog eens alleen bent. Ik let dus wel nog wat beter op :) Beter voorkomen dan genezen...

Voor alle duidelijkheid: Verder heb ik tot zover al wel echt de tijd van mijn leven hier hoor. Ik mis de dingen en mensen thuis harder dan ik dacht, maar ik ben ontzettend blij dat ik hier zit. Het is op heel veel vlakken een ontzettend leerrijke ervaring, maar ik amuseer mij ook gewoon echt heel erg. Ik zie bijvoorbeeld plekken waarvan ik dacht dat ze enkel gephotoshopt bestonden en dat is iets waar ik echt van kan genieten... Maak jullie dus zeker maar geen zorgen om mij ;) ik zit hier voorlopig nog heel goed!