Schoolweek 2

Maandag 18/2

Eerste observatie op KpaSec, mijn tweede school. Ik was al redelijk zenuwachtig, omdat het een nieuwe school is en je toch niet goed weet wat je moet verwachten. Eenmaal ik er was bleek dat echter totaal niet nodig! Mijn mentor is een super joviale en stelde mij (in tegenstelling tot op Kpantech) zelfs meteen aan de leerlingen voor. Het is duidelijk dat de lessen hier veel leerlinggerichter en inductiever gebeuren, wat mijn ding veel meer is. Er is ook een duidelijke presentation-practice-production opbouw, dus ben ik niet meteen revolutionair bezig als ik dat toepas. Daar ben ik natuurlijk al heel blij mee.

De leerlingen werken hier ook enthousiast mee en (mogen) participeren. Hun inbreng wordt zelfs geëist door de leerkracht, hoewel alles steeds met een beetje humor en vrolijkheid mag gaan. Kortom: meer de lesgeefstijl die ik zelf gewoon ben!

Dinsdag 19/2

Tweede observatie op Kpasec. Meteen van 9u 's morgens tot 12u10... Auwtsch... Opnieuw was het wel een leuke en interactieve les, wat mij en de leerlingen zelf dus wel kon wakker houden. Ze waren super geïnteresseerd in mij en waar ik vandaan kom, dus dat belooft voor wanneer ik begin les te geven.

Nog een ander verschil met Kpantech trouwens: ook hier bestaat de klas uit een 40-tal leerlingen, maar ze hebben wel allemaal hun eigen bank en stoel. Luxe! De waaiers werken wel niet en volgens mij is deze school minstens 5° warmer dan de andere, hoewel het maar aan de overkant van de straat is... =P Ik zweet mij er te pletter...

Niet-school update:

Het heeft 's middags voor het eerst gestormd! Vol spanning wachtten we op de regen, die 's avonds uiteindelijk een klein beetje kwam. Jammer genoeg niet voldoende om ons mee te wassen of  tegoei stromend water te krijgen door de kraan, maar het is al een begin! De donder en bliksem is hier wel heel hevig, en zoals velen onder jullie wel weten, vind ik dat echt niet tof... =(

Niet-school update voor meisjes, Jens, Tom,...:

Wanneer we 's middags op het veldje schoolwerk zaten te doen, begonnen de laatstejaars ernaast een voetbalmatch te spelen. Uiteraard hebben ze hier geen gekleurde hesjes, dus oplossing: het ene team speelt met T-shirt en het andere team zonder. Niet goed voor onze hormonen dat hoor! Jammer ook dat we de camera met de grote lens niet bijhadden... ;)

Woensdag 20/2

Eerste lessen op Kpantech! Uiteraard was de planning weer iets heel anders dan wat er in de praktijk gebeurde, maar ik heb uiteindelijk toch wat kunnen lesgeven. Leerlingen, whiteboard marker en mentor kwamen verspreid over de beide lessen binnen, want zo gaat dat hier. Ook mag je zeker niet beginnen lesgeven vooraleer de klas helemaal geveegd is, want dan ligt er overal afval, maar vooral ook stof. Dat duurt dus standaard ook nog eens een kwartiertje... Wel een fijne manier om wat te ontstressen, zeker als je vergelijkt met de manier waarop we in België lesgeven en leven. Elke minuut moet gepland zijn en liefst ook met genoeg om eigenlijk twee minuten te vullen. Hier lachen ze je daarmee uit! Als je ook iets sneller wandelt dan overdreven slenteren, vragen ze je verbaasd of je traint voor de cadetten... Toegegeven, het is hier zo loeiheet dat elke inspanning teveel is, maar ik verkies toch de gulden middenweg. =P 

Het lesgeven is niet helemaal volgens de manier waarop ik het gewoon ben, maar als je je niet aanpast, komt het uiteraard héél betweterig over en maak je weinig kans om aanvaard te worden door de leerkrachten. Met kleine stapjes dus beginnen en misschien kan ik na een tijdje dan al eens iets zot doen en een dialoogje doen ofzo =D Of groepswerk, stel je voor!

Belangrijke opmerking:

Vandaag was Van Dammie's verjaardag en dit is dus een goei moment om het volgende te zeggen: maatje, ik mis u hier! Belachelijk dat we mekander 4 maand nie zien, maar heerlijk van ons dat we zo'n globetrotters zijn... ;) Geniet dus van elke zotte Ier (niet op de foute manier), elke guiness, elke rotsformatie, elke speciale huisgenoot en zelfs elke les! Binnen enkele maanden zien we elkaar terug voor een stevig reunie'ke  (hopelijk al op de luchthaven? Please, pretty please?) en een goeie blète/updatesessie! Ik kan al nie wachten... ;)

Donderdag 21/2

Lesgeven op de Special School. Niet voor gevoelige lezers, het volgende stukje...

We vertrokken op Kpantech, wat ongeveer een kleine 15min rijden is met de taxi. Nog voor we echter een taxi vonden, kwamen we Celina tegen, een meisje van een jaar of 11 van de special school. Ze liep rond in een vuile soort pyjama, stonk uuuren in de wind, werd wat gepest door schoolkinderen en wist duidelijk totaal niet waar ze was of wat ze er deed. Geen wonder, ze stond aan de totaal andere kant van de stad waar haar dorpje ligt! Na miniem overleg waren we het erover eens dat we dat kind echt niet aan haar lot gingen overlaten. De kans dat ze haar huis terugvond was absurd klein, als ze al niet eerst overreden werd door een auto... Absoluut schrijnend. We namen haar dus mee in de taxi naar de Special School. Daar aangekomen leek het eerst alsof de leerkrachten blij en opgelucht waren.

'Thank you! Good that you brought her, she was lost. She would have never found her way back alone'.

Wij dachten dus dat het wel in orde was, ondanks het feit dat we wat ongerust waren onderweg naar daar. Momenten later bleek onze vrees gegrond. Een van de grotere jongens kwam af met dé stok en de kinderen begonnen aan haar oren te trekken, al met de stok tegen haar te porren en haar te plagen dat ze gestraft ging worden. WAT?! Nu mocht er veel gebeuren, maar ik ging echt niet toekijken hoe een zwaar mentaal gehandicapt kind geslagen werd omdat haar ouders haar waren kwijtgespeeld... Omdat we weten dat het echter niet evident is om daar iets van te zeggen, vroeg Jolien de leerkracht voorzichtig 'Is she going to get punished?'. Misschien wat riskant, maar anderzijds: stokslagen zijn verboden  in kindergarten en primary, dus voor de special school mag het vast ook niet. En ja, ook in kindergarten en primary worden kinderen geslagen, maar dat het officieel niet mag, gaf ons wel de moed er met een vraag op te reageren. Onze verontwaardiging was blijkbaar wel genoeg om de leerkrachten te doen inzien dat wij er niet van gediend waren. Ze stuurden Celina dan maar met een oudere leerling mee naar haar thuis (klein beetje verder) om zich te wassen en haar uniform aan te doen. Wanneer ze een half uurtje later terugkwam, 'gewassen en gestreken', lag de stok echter alweer klaar op het tafeltje van de leerkracht. Ik twijfel er niet aan dat ze nadat wij weg waren nog geslagen is, maar hoe pijnlijk en moeilijk het ook is, daar konden we  echt niets aan doen. We moeten blij zijn dat we haar hebben gevonden en terug thuis hebben gebracht, zodat haar niets erger overkwam, maar jammer genoeg stopte daar onze invloed...

Het spreekt voor zich dat onze dag verkakt was, pardon my language... We hadden een leuk hoekenwerk rond de dieren gepland, maar dat nog voldoende enthousiast uitvoeren was voor mij een bijna onmogelijke opdracht. Dit was ook de eerste avond dat ik het écht moeilijk had. Als je naar hier komt, weet je dat je geconfronteerd zal worden met armoede, een compleet andere cultuur en dingen zoals stokslagen. Iedereen heeft echter een grens want wat hij of zij kan aanzien zonder te reageren, dat is sterker dan jezelf. Bij mij ligt de grens duidelijk bij het aframmelen van een mentaal gehandicapt en compleet hulpeloos kind, dat bovendien door onze schuld zo vuil op school aankwam... Dat is echt niet om mee te lachen...

In de namiddag zijn we naar Tafi Atomé geweest om onze zinnen te verzetten. Het was dat of de rest van de dag depressief en lastig thuis te zitten met zijn allen. Dat had vast ook niet productief geweest qua schoolwerk, dus kozen we voor de aapjes. Ik probeer hier later nog over te bloggen!

Vrijdag 22/2

Lesgeven op Kpantech. Mentor was uiteraard niet aanwezig, maar de leerlingen waren al wat talrijker aan het begin van de les. Het heeft dus blijkbaar wel effect gehad dat ik hen vorige keer vriendelijk vroeg om niet pas om 8u40 binnen te komen als de les om 8u45 eindigt. Ik vond het al wat riskant van mezelf, maar omdat er toch geen mentor aanwezig was, vond ik dat ik het mezelf wel kon permitteren... En het werkte! Al een overwinningske dus...

De les was opnieuw redelijk geslaagd, hoewel het niet evident is om hier les te geven. 'Everything about the tenses' is namelijk niet echt een onderwerp dat je in België zou krijgen! =D Maar stomme dingen geven wel voldoening, zoals een gepast voorbeeld te vinden dat de leerlingen interesseert, een gevechtje in de kiem smoren tussen boze 18-20-jarigen,...

Al bij al, een geslaagde schoolweek en een goed begin dus! =)