Internet gefixt!

De dag begon met een bezoek aan The Principal van de school (hoewel eerst een kleine omweg langs de krokodil. Kleiner dan verwacht, maar blijft vet!). Hij is de directeur van de school hier, dus moesten we ons formeel gaan voorstellen met een grote fles Duvel. Nog eens bedankt aan mijn lief voor de taxfreetip! Iets wat ik nog niet eerder had vermeld, werd ook hier weer duidelijk: het Engels dat wij gebruiken is echt niet hetgene ze hier gebruiken! De Ghanezen zijn heel moeilijk verstaanbaar en zeggen 'yes yes' of 'OK' om van je vanaf te zijn, maar weten totaal niet wat je aan het zeggen bent. Resultaat: Je begint zelf in telegramstijl te praten en knikt maar van ja als je het niet verstaat =D Went wel denk ik, maar ik ben benieuwd wat dat gaat geven als ik hier moet lesgeven. Dikke stress daarvoor!

Na het bezoek aan de directeur kregen we onze eerste traditionele Ghanese maaltijd: Kenke. Speciaal... Het is een bol van dikke pap, die je dan met uw handen in pikante tomatenvissaus moet soppen en opeten. De eerste happen lijken nog oké, maar de zurige smaak neemt het gauw over, waardoor je echt bijna begint te kokhalzen. Niet mijn ding! Wel zalig dat er hier voor ons gekookt wordt. Zelfs de afwas wordt gedaan! Onze dag- en nachtbewakers zijn blij dat ze iets anders te doen hebben dan de hele tijd voor het huis te zitten, dus doen dat met plezier. Wel vreemd, want het voelt echt als profiteren, maar dat schijnt niet waar te zijn.

In de namiddag zijn we de Education Office en de markt gaan bezoeken. In het Education Office werden we absurd formeel voorgesteld aan de directeur en zijn assistenten. Morgen meer infor over de scholen. De markt dan. Foto's volgen hopelijk snel, want dit kan ik écht niet beschrijven. De drukte, de mensen, de... alles. Héél overweldigend, dus we waren blij dat we ergens op een dakterrasje konden bekomen en het hele gebeuren van bovenuit en rustig konden bekijken. Het wordt me wel stilaan duidelijk: ik ben hier graag. Ghana is meer 'Afrika' en minder westers dan ik had verwacht, maar het bevalt mij. Het is zwaar en veel, maar ik geniet ervan om hier te zijn. Met een bang hartje kijk ik uit naar de volgende dagen, wanneer we de scholen gaan bezoeken en een duidelijker beeld krijgen want wat we hier gaan doen en hoe dat gaat verlopen, Ik heb er echter wel min of meer vertrouwen in. I'll take it as it goes!